μακέλλεμα

το (Μ μακέλλεμα) [μακελλεύω]

σφαγή

νεοελλ.

εκτεταμένος και βαρύς τραυματισμός, κόψιμο σε διάφορα σημεία, κυρίως με μαχαίρι

μσν.

σφαγμένο ζώο, σφαχτάρι που προοριζόταν για φαγητό.